చెట్టు !
నల్లటి దృఢమైన మొదలుతో
తలలో సతత హరిత పత్రాల గుచ్ఛం
అది తలెత్తి ఆకాశం వైపు చూస్తూ ఆలోచిస్తున్నది !
వాడు పొద్దున్నే తన ఛాతీ పైనుండి ఎగబాకీ
తలలోని గెలల తడిమి తడిమీ తరిగి తరిగీ
కారిన రసాన్ని లోట్టి నిండా పట్టి తెస్తడు.
.
రసమేనా అది ?
నల్లని దేహం నుండి కారిన తెల్లని రక్తమా ?
బొట్టు బొట్టు స్రవించి లోట్టి నిండా నిండి నట్టు
చుక్క చుక్కా స్వేదం ఎవని బొక్కసాన్ని నింపుతోంది?
చెట్టుకు తెలుసు,
ప్రతి దినం ఉదయం వాడు
తన ఛాతీ మీదుగా ఎందుకెక్కుతాడో .?
ఇంకా ఇది కూడా తెలుసు ,
మేర కత్తి తో సన్నటి కోతలు కోసీ కోసీ
తన దేహం లోని రసాన్నెందుకు పిండుతున్నాడో?
రోజూ ఉదయం వాడు దించేది
చెట్టు శ్రోణితమే గాదు
లోట్టి నిండుగా కోపాన్ని గూడా !
వాని కత్తి వేటుకు నేల రాలిన
ఆకులను ఆకలైన చేతులు ఏరుకొని ,
అల్లుతున్నయ్ ఆయుధాలకు ఒరలను .
వాడు పిండి తెస్తున్నది మొగిలో ఊరిన రసమే గాదు
తన రక్త మాంసాల్లోని జవసత్వాల తో బాటు
తన నిండు జీవితం లో కరిగి పోయిన కాలాన్ని గూడా!
చెట్టుకు తెలుసు !
మందందరి కోసం మధువు దించి పోస్తూనే
తన కోసం వాడు చుక్క చుక్క కోపాన్ని తాగుతూ
నిండిన బుంగా నురగలు గక్కినట్టు
వనరుల ధ్వంసకుల పైకురికే పోరైతడని .
ప్రతి రోజూ చెట్టు వాణ్ని గురించి ఆలోచిస్తూనే ఉంది !
వాడు వీపు కాయలు గాసి మాసి పోయిన
మనిషి మాత్రమేగాదు, నల్లటి తాటిమాను మాత్రమేగాదు
మండువాల్లోని మనుషులను దండు గట్టించిన
సర్వాయి పాపని తమ్ములైన
ఖైరి గంగారాం బుర్ర చిన్ను వారసుడా ? అని !
వీరగోని పెంటయ్య ,
9908116990
No comments:
Post a Comment